DİKSİYON EĞİTİMİNDE BEDEN DİLİ
Beden dilini, Jest ve mimikler ile yüz ifadelerini, el, kol ve baş hareketlerini uyumlu kullanmaktır. Beden dilimiz anlatım gücümüzü kendimize olan öz güvenimizi ve akıcı konuşmanın temel yapı taşlarından biridir. Bedenin doğru kullanımı,jestlerin ve mimiklerin ifadelendirilmesi ve yorumlanması anlatıma canlılık,kendini dinletebilme,ikna ve etkileyici bir yol oluşturmada oldukça önemlidir.
a- Mimik: Mimik becerisini kazandırabilmek adına gözler,kaş,alın,burun,dudaklar gibi temel yüz unsurlarının çalıştırılması,metne hizmet etmesi ve gözlerde anlam yüklemesi kısacası mimik becerisinin geliştirilmesine yönelik bir çalışmadır.
b- Jestler: Duygu ve düşüncelerin anlatımına katılan el ve kolların hareketler bütününe jest denir. Mimiklerin söze katılması için söylenenler jestler içinde geçerlidir. Başın,kolların,ellerin ve parmakların çeşitli biçimlerde hareketlerini kolaylaştırıcı çalışmalar yapılır. Jestlerin anlamlı bir biçimde kullanılması,gereksiz ve abartılmış jestlerden arındırma gerekir.
gülünçleşebilir. Bu nedenle konuşmaya katılacak hareketlerin duygu ve düşüncelerle bağdaşması,hiçbir fazlalık etkisi bırakmaması gerekir.
c- Tavır : Konuşmanın duruş,görünüş,yürüyüş,oturuş ve kalkış gibi hareketlerle bütünleşmesi gerekir. Bu tür hareketlerin hepsi tavır adı altında değerlendirilir. Sahne çalışmalarında canlandırılacak kişilerle ilgili tavırlar çok daha zengindir. Duygular,düşünceler ve kişiliklerle ilgili ipuçları vererek anlatımla bütünleştirmeleri gerekir.
a- Mimik: Mimik becerisini kazandırabilmek adına gözler,kaş,alın,burun,dudaklar gibi temel yüz unsurlarının çalıştırılması,metne hizmet etmesi ve gözlerde anlam yüklemesi kısacası mimik becerisinin geliştirilmesine yönelik bir çalışmadır.
b- Jestler: Duygu ve düşüncelerin anlatımına katılan el ve kolların hareketler bütününe jest denir. Mimiklerin söze katılması için söylenenler jestler içinde geçerlidir. Başın,kolların,ellerin ve parmakların çeşitli biçimlerde hareketlerini kolaylaştırıcı çalışmalar yapılır. Jestlerin anlamlı bir biçimde kullanılması,gereksiz ve abartılmış jestlerden arındırma gerekir.
gülünçleşebilir. Bu nedenle konuşmaya katılacak hareketlerin duygu ve düşüncelerle bağdaşması,hiçbir fazlalık etkisi bırakmaması gerekir.
c- Tavır : Konuşmanın duruş,görünüş,yürüyüş,oturuş ve kalkış gibi hareketlerle bütünleşmesi gerekir. Bu tür hareketlerin hepsi tavır adı altında değerlendirilir. Sahne çalışmalarında canlandırılacak kişilerle ilgili tavırlar çok daha zengindir. Duygular,düşünceler ve kişiliklerle ilgili ipuçları vererek anlatımla bütünleştirmeleri gerekir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder